1219-1237 yıllarında Konya hâkanlık tahtında oturan Sultan Ulu Alâeddin, Selçuklu Türkiyesi’nin Kaanûnî Sultan Süleymân’ıdır. Hüküm sürdüğü devlete Avrupa’da çoktan Turchia (yani Türkiye) adı verilmişti. Ve dünyanın en zengin ülkesi idi.
1243’ten sonra, Müslüman olmayan Moğol orduları, Anadolu’yu işgale başladı. Selçuklu Türkiyesi’nin haşmeti azaldı. Bizans’a karşı Batı Anadolu’ya yerleştirilen Türkmen uc (sınır) beylerimiz, gittikçe bağımsızlığa kaydı. Anadolu Türk Birliği bozuldu. 20 beyliğe dönüştü. Bunlardan Kayıhanoğlu Ertuğrul Gazi Bey (uc beyi 1231-1281) oğlu Osman Bey Gazi (uc beyi 1281-1324) henüz Söğüt’teki arslan ininden çıkmamıştı.
Oğuz iken İslâm’a geçerek Türkmen, oradan toprağa yerleşip beldeler kurarak Türk olan Anadolu halkı, her yıl ağırlığı artan Moğol tahakkümüne düştü.
Horasan Erenleri, yettiler, yetiÅŸtiler. Pîr-i Türkistân Ahmed Yesevî (ölümü 1166) mürîdi erenler, Horasan’dan geldiler. Anadolu Türkü’nün umudunu, ümidini, yiÄŸitliÄŸini tazelediler. Müjde verdiler. Yesevî’nin öğrencisinin öğrencisinin öğrencisi Yûnus Emre (1240-1320), Hacı BektaÅŸ Velî, Nasreddin Hoca, Âşık PaÅŸa ve nihayet: babası ile Güney Türkistan’da Belh’ten çıkıp yavaÅŸ yavaÅŸ ilerleyerek Konya’ya yerleÅŸen Mevlânâ Celâleddin Rûmî… Tarihin en büyük mutasavvıf hümanistleri…
Türk tarihinin en büyük fikir akımı olan tasavvufun bihakkın erleri… Hacı Bayram’lara, AkÅŸemseddin’lere, Merkez Efendi’lere, Hüdâyî’lere, Ä°brahim Hakkı’lara yol açtılar. Mevlânâ, MoÄŸollar’ın Ä°slâm ile müşerref olacaklarını tebÅŸir buyurdu. Büyük Alâeddin’den baÅŸlayarak Konya’daki Selçuklu padiÅŸahlarımızın saygısı, halkımızın -bilâ-tefrîk-ı cins-ü mezheb (ırk ve mezhep ayırmaksızın) en derin sevgisi içinde, Türk’ün cihan devletinin parıltılarını haber verdi. Müjdeyi alan atalarımız, kırka ayrılmış Anadolu’yu yıldırım hızıyla birleÅŸtirdiler. Ve tarihimizin en haÅŸmetlü, en ÅŸevketlü devletini kurduk.
Şeb-i Arûs’un (17 Aralık 1273), 736. yılıdır. Kutlu olsun!
Bibliyografya:
Tahsin Yılmaz Öztuna,”Durum”, Türkiye Gazetesi,17.12.2009
